Een billijke vergoeding kan hoog uitvallen. In een uitspraak van 15 november komt de billijke vergoeding uit op € 110.000,00. In lijn met het arrest van de Hoge Raad van 30 juni 2017 kent de kantonrechter daarbij betekenis toe aan de gevolgen van het ontslag voor de werknemer.
De feiten
Werknemer is controller bij het familiebedrijf Budé. Een bestuurder van de onderneming verwacht over enkele jaren met pensioen te gaan. Met het oog daarop wil hij opgebouwd pensioen overdragen aan zijn pensioenvennootschap.
Op 22 juni geeft de bestuurder aan werknemer opdracht om de eerste pensioentranche over te maken. De controller ziet dat de pensioenovereenkomst een clausule bevat. Daarin staat dat het geld kan worden overgemaakt mits er geen “andersluidend bericht” van de Raad van Commissarissen is. Op zaterdag 24 juni stuurt hij daarom een e-mail aan de bestuurder. Daarin vraagt hij om te bevestigen dat bestuurder geen andersluidend bericht van de Raad van Commissarissen ontving. Hij stuurt de e-mail in kopie naar de leden van de Raad van Commissarissen.
De vraag van werknemer schiet de bestuurder volledig in het verkeerde keelgat. Maandag bespreekt werknemer de zaak met de bestuurder. Het gesprek escaleert en werknemer verlaat het pand en meldt zich ziek.
Vervolgens wijzigt werkgever de wachtwoorden van werknemer zodat hij niet meer kan inloggen op de systemen waarmee het bedrijf werkt. Op 28 juni stelt werkgever werknemer op non-actief omdat hij e-mails met vertrouwelijke informatie zou delen met derden. Vervolgens vraagt werkgever aan de kantonrechter onder meer om de arbeidsovereenkomst met werknemer te ontbinden. Werknemer stelt tegenvorderingen in, waaronder een billijke vergoeding van € 180.000,00 bruto.
Oordeel kantonrechter
De kantonrechter wijst de billijke vergoeding gedeeltelijk toe. Het handelen van werkgever is ernstig verwijtbaar. De kantonrechter overweegt daarbij het volgende.
Werknemer was bijna twaalf jaar in dienst van Budé en functioneerde al die tijd goed tot zeer goed. Op grond van slechts vage verdenkingen werd hij op non-actief gezet. Dit had grote impact op werknemer waardoor deze arbeidsongeschikt werd. Gelet op de wat oudere leeftijd van werknemer zal hij niet snel een andere baan vinden. De kantonrechter gaat ervan uit dat hij ongeveer twee jaar werkloos blijft. Verder zal werknemer met een WW-uitkering ongeveer € 4.500,00 per maand minder inkomen hebben. Ook houdt de kantonrechter er rekening mee dat werknemer in een nieuwe baan minder zal verdienen dan bij zijn vroegere werkgever. Op grond van deze overwegingen komt de kantonrechter uit op een billijke vergoeding van € 110.000,00. Naast deze billijke vergoeding wijst de kantonrechter ook een transitievergoeding toe van € 33.813,81 bruto.
Omdat de kantonrechter zowel een billijke vergoeding als een transitievergoeding toewijst, krijgt werkgever de gelegenheid om op grond van artikel 7:686a lid 6 BW het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst in te trekken. Wanneer werkgever dat doet, zijn de verzoeken van werknemer voor een transitievergoeding en een billijke vergoeding niet toewijsbaar. Werknemer blijft dan immers gewoon in loondienst.
Relevante factoren
Deze uitspraak laat zien dat de kantonrechter alle factoren die van invloed zijn op het toekomstig inkomen van de werknemer in zijn afwegingen betrekt. Zelfs het te verwachten lagere inkomen als werkgever er in slaagt om uiteindelijk weer een nieuwe baan te vinden. Zodoende kan ernstig verwijtbaar ontslag voor een werkgever hoge kosten met zich meebrengen.
Slot
Bent u werkgever of werknemer? Heeft u vragen over ontslag, bijvoorbeeld over een transitievergoeding of een billijke vergoeding? Neem dan gerust contact op, en bel naar 06 – 338 24 563. Of stuur een e-mail aan info@groenenboomadvocaat.nl. Wij helpen u graag!