NUL-URENCONTRACT NIET ZONDER RISICO’S VOOR WERKGEVERNul-uren contract
Het lijkt risicoloos, een nul-urencontract. Een nul-urencontract, ook wel oproepcontract genoemd, is veelal een arbeidsovereenkomst voor bepaalde of onbepaalde tijd met uitgestelde prestatieplicht. Afgesproken wordt dat de werkgever de werknemer zal inschakelen op het moment dat er werk is. De werknemer kan dus in principe geen aanspraak maken op een vast aantal uren. Toch zitten er risico’s aan vast. Twee belangrijke zijn het rechtsvermoeden dat een arbeidsovereenkomst een bepaalde omvang heeft, en ziekte van de werknemer.
Rechtsvermoeden
Het zogenaamde rechtsvermoeden dat een arbeidsovereenkomst een bepaalde omvang heeft, is geregeld in artikel 610 b van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek. Daarin is bepaald dat, wanneer een arbeidsovereenkomst minstens drie maanden bestaat, de bedongen arbeid wordt vermoed een omvang te hebben gelijk aan het gemiddelde van de drie voorafgaande maanden. Wanneer iemand dus drie maanden in dienst is, en maandelijks gemiddeld 20 uur werkt, kan iemand aanspraak maken op een salaris dat is gebaseerd op 20 uur per maand.
Gebeurtenissen in risicosfeer werkgever
Op grond van artikel 628 van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek heeft de werknemer recht op doorbetaling van 70% van het laatst verdiende loon als hij zijn werk niet kan doen door een oorzaak die in redelijkheid voor rekening van de werkgever behoort te komen. Een bepaalde periode geen werk hebben is zo’n oorzaak die voor rekening van de werkgever komt. Op grond van artikel 628 lid 5 kan deze verplichting om loon door te betalen voor hoogstens zes maanden worden uitgesloten. Dit kan alleen schriftelijk gebeuren, wat inhoudt dat uitsluiting van deze verantwoordelijkheid expliciet in de arbeidsovereenkomst moet worden opgenomen. Overigens kan de doorbetalingsplicht bij ziekte van de werknemer niet worden uitgesloten. Daar heeft de werkgever dus sowieso mee te maken, ook bij een nul-urencontract.
Overigens is het wel mogelijk dat in een CAO wordt geregeld dat de werkgever voor langer dan zes maanden van zijn doorbetalingsplicht is ontslagen. Artikel 628 lid 7 opent daarvoor de mogelijkheid.
Geen vrijheid, blijheid voor werkgever
Hooguit de eerste drie maanden biedt een nulurencontract de werkgever iets van vrijheid, blijheid. Na die periode wordt het al minder, omdat hij dan kan worden geconfronteerd met een wettelijk vermoeden dat het nul-urencontract een x-aantal uren omvat. Na hooguit zes maanden, tenzij in een CAO een langere termijn is overeengekomen, geldt de verplichting tot doorbetaling van loon, ook als er geen werk is. De verplichting om bij ziekte loon door te betalen kan in het geheel niet worden uitgesloten. Hierbij moet wel worden aangetekend dat dit risico pas gaat wegen als het contract drie maanden of langer duurt, omdat pas dan van een rechtsvermoeden sprake kan zijn.